Kategoria: Poza czasem i przestrzenią

Trudne doświadczenia. Czy możemy postrzegać je inaczej? Czy możemy widzieć je jako wspaniałe dary i szanse, które otrzymaliśmy po to, by wzrastać i zmieniać się na lepsze? Niektóre doświadczenia przytłaczają swą intensywnością. Wyciskają łzy, sprawiają, że tracimy chęci do życia. Myślimy, że to niesprawiedliwe, że to wszystko dotknęło właśnie nas. Często trudne doświadczenia są kumulacją […]

Możesz wszystko, nic nie musisz Filozofia rozwoju duchowego bardzo często zakłada, że jesteśmy nieograniczeni w naszych możliwościach. Możesz wszystko – czytamy w artykułach i nagłówkach gazet. Nie, to nie tak. Nie możemy wszystkiego, jak również nie wszystko, co robimy się opłaca. Możemy robić to, co leży w zasięgu naszych zdolności, umiejętności i wewnętrznego potencjału. Takie […]

Wchodząc na ścieżkę rozwoju duchowego, nawiązujemy kontakt z duszą. Z krainą o wielu nieskończonych przestrzeniach. Są tam piękne barwy światła i kolory tęczy, jak również ciemność, którą potrzebujemy zintegrować. Do poznania duszy potrzebujemy zarówno światła, jak i cienia, które współgrają razem by budować świadomość. Cień pozwala skonfrontować się z tym, co boli i w efekcie […]

Wewnętrzny spokój i harmonia serca to cel i marzenie wielu praktyków rozwoju duchowego. Często jednak nawet po latach intensywnej pracy nad sobą wciąż cierpimy z powodu natłoku myśli i negatywnego nastawienia. Wewnętrzny spokój to taki stan, w którym nic nie musimy. W którym możemy wybierać, to co jest w zgodzie i całkowitej akceptacji z tym, […]

Kwestia zaufania do siebie jest kluczowa na drodze do poznania. Kiedy ufasz swojej duszy, dużo łatwiej jest Ci zaakceptować wszystkie doświadczenia – przeszłe i obecne. Gdy wchodzisz na drogę zaufania do siebie, otwierasz się na proces, w którym działa poprzez Ciebie stwórca. Odzyskujesz kontrolę i poczucie równowagi w życiu. Przez długi czas nie rozumiałam, dlaczego […]

Zawsze chciałam wiedzieć. Chciałam doświadczyć prawdy na tym najgłębszym poziomie. Życie bez prawdy wydawało mi się pozbawione sensu. Moje oczy zawsze zwracały się pytająco ku niebu. Od najmłodszych lat czułam ogromną rozpacz i samotność. Wiedziałam, że tam daleko istnieje przestrzeń, która mnie zachwyca, za którą tak bardzo tęsknię. Na Ziemi nigdy nie było mi łatwo, […]